Kary umowne to zapisy, które często umieszczane są w różnego rodzaju dokumentach zawieranych pomiędzy stronami i stanowią zabezpieczenie przed niewywiązaniem się z umowy i poniesieniem przez strony strat. Tego typu możliwe zobowiązania warto przewidywać w planowanych budżetach i mieć na uwadze, aby zarządzać firmą w sposób przemyślany i rozsądny. Kluczowe jest także rozliczanie wszelkich zobowiązań w odniesieniu do podatków. Co warto wiedzieć na ten temat i jak zdobyć niezbędną wiedzę w tym zakresie?
Czym jest kara umowna?
Kara umowna to jeden ze sposobów na zabezpieczenie stosowany w wykonywaniu zobowiązań umowy. Może być formą ryczałtowego odszkodowania w przypadku, jeżeli jedna ze stron nie wywiąże się z postanowień zawartych w umowie pomiędzy podmiotami. Kara umowna pełni funkcję represyjną, a także stymulującą do realizacji założeń umieszczonych w danej umowie.
Podmioty gospodarcze, decydując się na zawarcie umowy, w której znajduje się zapis dotyczący kary w przypadku niedopełnienia postanowień lub ich zaniechania, muszą przewidzieć tego typu zdarzenia w swoim budżecie i zarządzaniu finansami. Osoby odpowiedzialne za zarządzanie pieniędzmi i budżetem przedsiębiorstwa powinny liczyć się z tym, że w przypadku konieczności spłacenia kary umownej swojemu wierzycielowi powinny być na to przygotowane w taki sposób, aby możliwe było zachowanie ciągłości funkcjonowania firmy.
Kiedy stosowana jest kara umowna?
Wszelkie istotne aspekty dotyczące kar umownych zawarte są w art. od 483 do 485 kodeksu cywilnego. Zgodnie z prawem kara umowna może zabezpieczać niewłaściwe wykonanie zobowiązania niepieniężnego lub też jego niewykonanie. Tego rodzaju zadośćuczynienie przysługuje stronie poszkodowanej w zastrzeżonej wysokości bez względu na określoną wysokość poniesionej szkody. Ponadto zapłata kary umownej nie zwalnia też z obowiązku wykonania danego zobowiązania przez dłużnika, które zostało umieszczone w stosownym zapisie umowy.
Jeżeli obie strony zgadzają się na taki fakt, w umowie może być zawarta wysokość kary umownej nieproporcjonalnie wyższa do ewentualnej szkody. W przypadku wystąpienia zaniedbań lub niewykonania przedmiotu umowy strona będąca dłużnikiem może też starać się o miarkowanie kary umownej.
Kara umowna a VAT – co warto wiedzieć?
W przypadku kar umownych dość istotnym zagadnieniem jest zależność, taka jak kara umowna a VAT. Coraz częściej kary umowne, a także wszelkie rekompensaty kwalifikowane są jako świadczenia i usługi opodatkowane podatkiem VAT. Jeżeli stosowna kara umowna jest zapłatą za towar lub usługę, podlega opodatkowaniu VAT od towarów i usług. Ma to miejsce w przypadku umów zobowiązaniowych.
Kara umowna nie będzie podlegała VAT w sytuacji, gdy ma ona charakter odszkodowawczy i ma być formą rekompensaty za szkodę, a nie rodzajem zapłaty. W tej sytuacji kara umowna nie jest ekwiwalentna i nie wiąże się ze świadczeniem w zamian za wynagrodzenie.
Czy kara umowna jest kosztem?
Częstym pytaniem zwłaszcza w kwestii rozliczeń jest też zagadnienie, czy kara umowna jest kosztem uzyskania przychodu w sytuacji, gdy zostanie otrzymana od danego dłużnika. Z ogólnych przepisów wynika, że wpłacone kary umowne stanowią przychód, zatem podlegają obowiązkowi rozliczania zgodnie z zasadami kosztów przychodu.
Aby zdobyć szczegółową wiedzę oraz kwalifikacje do pracy w zarządzaniu finansami różnego rodzaju firm i instytucji, warto zdecydować się na ,,Kurs I stopnia Głównego Księgowego” dostępny na platformie dydaktycznej Krajowej Izby Księgowych. Kurs jest zgodny z Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki, Ustawą o prawie oświatowym, Ustawą o rachunkowości oraz prawem bankowym. Absolwent kursu poza dokumentacją zgodną z wymogami MEiN otrzymuje również dwa certyfikaty, jeden w języku polskim, a drugi w języku angielskim. Dzięki posiadanej akredytacji Uczelni wyższej absolwenci Krajowej Izby Księgowych po ukończeniu kursu mają możliwość uzyskania dodatkowej dokumentacji wydawanej przez uczelnię w postaci dyplomu, rekomendacji i świadectwa ukończenia kursu kwalifikacyjnego. Żeby zdobyć pełne kwalifikacje, należy zrealizować łącznie trzy kursy. Dzięki ukończeniu kursu I stopnia Głównego Księgowego absolwent uzyskuje kwalifikacje do zapisania się na kurs II stopnia Głównego Księgowego oraz późniejsze zdobycie kwalifikacji zawodowych do zawodu Głównego Księgowego, który został ujęty w klasyfikacji zawodów i specjalności wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Dz. U. z 2014 r. poz. 1145 (kod zawodu 121101). Kształcenie można zrealizować z dofinansowaniem z Urzędu Pracy.
