W ramach obowiązków wykonywanych przez głównych księgowych znajduje się wiele specjalistycznych określeń, które należy znać i wiedzieć, jak postępować w przypadku ich rozliczania. Jednym z zagadnień, które towarzyszą księgowym w różnego typu przedsiębiorstwach i organizacjach, jest miarkowanie kary umownej. Co warto wiedzieć na ten temat i czym jest zarzut miarkowania kary umownej? Dowiedz się więcej na temat tego zagadnienia.
Czym jest kara umowna?
Podpisanie umowy przez obie strony zobowiązuje je do przestrzegania określonych w dokumencie warunków. Jednak zdarza się, że pojawiają się różnego rodzaju okoliczności, uniemożliwiające wywiązanie się z określonych w dokumencie kwestii. Niekiedy też jedna ze stron świadomie nie realizuje swoich zobowiązań, co może spowodować straty u drugiego podmiotu. Dlatego też, aby móc zabezpieczyć warunki realizowania konkretnego zawartego między stronami pisma, stosowana jest kara umowna.
Kara umowna jest określoną sumą pieniędzy, którą zobowiązuje się wypłacić jedna ze stron umowy na rzecz drugiej w sytuacji, gdy dojdzie do niewykonania przedmiotu umowy lub też zrealizowania go w sposób nienależyty. Kwestie kary umownej można zastrzec w umowie wyłącznie w sytuacji, gdy dotyczy ona zobowiązań niepieniężnych. Kara umowna jest zapisem o charakterze represyjnym i prewencyjnym. Ma na celu przede wszystkim zmotywowanie obu stron do wykonania postanowień zawartej umowy zgodnie z założeniami.
W sytuacji, gdy umowa dotyczy zobowiązań finansowych, kara umowna nie dotyczy określonej sumy w ramach świadczeń pieniężnych. Stosowane jest wówczas naliczanie odsetek za zwłokę.
Co to jest miarkowanie kary umownej?
W kwestii związanej z niedotrzymaniem warunków umowy niezwykle ważne jest miarkowanie kary umownej. Może się zdarzyć, że wysokość kary umownej zawarta w umowie nie jest w pełni adekwatna do szkód, jakie wynikają z niewywiązania się z umowy. Wówczas strona może wnioskować o miarkowanie kary umownej. Jest to forma żądania zmniejszenia wysokości kar umownej, o które można starać się także w sytuacji, gdy określone zobowiązanie zostało już w znacznej części spełnione. Kwestie związane z miarkowaniem kary umownej zawarte są w art. 484 § 2 kodeksu cywilnego. Miarkowanie kary umownej może również mieć miejsce w sytuacji, gdy wierzyciel z tytułu niewywiązania się z umowy nie poniósł żadnej szkody.
Możliwe jest także zabezpieczenie się przed możliwym wnioskowaniem o miarkowanie kary umownej przez stronę, wobec której potencjalnie może dojść do niewywiązania się z zapisów w umowie. W tym celu warto określić karę umowną w wysokości proporcjonalnej do wartości przedmiotu umowy i występować o świadczenie wyłącznie w przypadku, gdy doszło do szkody na skutek niedopełnienia warunków umowy.
Jak sporządzić pismo o miarkowanie kary umownej?
Miarkowanie kary umownej za opóźnienie lub rażące zaniedbanie postanowień umowy nie jest regulowane w sposób dowolny. Aby możliwe było zmniejszenie zobowiązania, dłużnik musi złożyć odpowiednie oświadczenie woli np. poprzez stosowny wniosek składany do sądu w tej sprawie.
W zmniejszeniu kary umownej, jak i rozłożeniu zobowiązania na raty może pomóc również główny księgowy pracujący w firmie czy organizacji dłużnika. Niekiedy skuteczną formą w zmniejszeniu kwoty bywa wystosowanie pisma do wierzyciela z określeniem w treści przesłanek za zmniejszeniem wysokości kary umownej lub zmianą sposobu zrealizowania należności. Wówczas nie trzeba narażać się na dodatkowe koszty związane z pomocą prawnika czy sądu. Taka forma jest też szybsza i pozwala wypracować, a także zachować pozytywne relacje pomiędzy podmiotami w przyszłości.
Jak zdobyć potrzebne kwalifikacje?
Aby zawodowo zajmować się kwestiami związanymi z rachunkowością, finansami i rozliczeniami m.in. pomiędzy stronami umów, należy posiadać odpowiednie kwalifikacje do pracy w tym zawodzie. Wśród wielu możliwych dróg zdobywania właściwego wykształcenia znajduje się także opcja zrealizowania trójstopniowego kursu na Głównego Księgowego. Aby rozpocząć naukę, warto więc wybrać ,,Kurs I stopnia Głównego Księgowego” dostępny na platformie dydaktycznej Krajowej Izby Księgowych. Kurs jest zgodny z Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki, Ustawą o prawie oświatowym, Ustawą o rachunkowości oraz prawem bankowym.
Absolwent kursu I stopnia Głównego Księgowego otrzymuje dokumentację zgodną z wymogami MEiN oraz dwa certyfikaty: w języku polskim, oraz angielskim. Dzięki posiadanej akredytacji absolwenci Krajowej Izby Księgowych po ukończeniu kursu mają możliwość uzyskania dodatkowej dokumentacji wydawanej przez uczelnię w postaci dyplomu, rekomendacji i świadectwa ukończenia kursu kwalifikacyjnego. Poprzez uzyskane kwalifikacje można zapisać się na ,,Kurs II stopnia Głównego Księgowego” oraz późniejsze zdobycie kwalifikacji do zawodu Głównego Księgowego, który został ujęty w klasyfikacji zawodów i specjalności wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Dz. U. z 2014 r. poz. 1145 (kod zawodu 121101). Kurs można zrealizować z dofinansowaniem z Urzędu Pracy.
